δακίτης

Ηφαιστειακό πέτρωμα, το αντίστοιχο του χαλαζιακού διορίτη. Αποτελείται κυρίως από πλαγιόκλαστα και χαλαζία, που συνοδεύονται συνηθέστερα από βιοτίτη, ενώ ακολουθεί η κεροστίλβη και σπανιότερα ο αυγίτης. Ανάλογες είναι και οι ποικιλίες του: βοιοτιτικός, κεροστιλβικός και υπερσθενικός δ. Ο ιστός του είναι πορφυροειδής, με θεμελιώδη μάζα πυριτική, που μέσα της διακρίνονται φαινοκρύσταλλοι πλαγιοκλάστων και χαλαζία. Το χρώμα των δ. ποικίλλει, από γκρίζο έως ερυθρωπό. Οι δ. εξαλλοιώνονται και δίνουν συχνά καολίνη. Είναι πετρώματα αρκετά ανθεκτικά και κατάλληλα για επεξεργασία, γι’ αυτό και χρησιμοποιούνται ως δομικά υλικά. Η εξάπλωσή τους είναι ευρύτατη: Ουγγαρία, Τρανσυλβανία, Ρουμανία, Ιταλία (Σαρδηνία και νησιά του Αιόλου) και κατά μήκος των ακτών του Ειρηνικού της Νότιας Αμερικής. Στην Ελλάδα εμφανίζονται στα Μέθανα (Καμένη Χώρα) και στη Σαντορίνη. Ο δ. ονομάστηκε έτσι από την αρχαία χώρα Δακία (βλ. λ.), καθώς σημαντικά κοιτάσματά του βρέθηκαν στη Ρουμανία. Ο δακίτης είναι πέτρωμα αρκετά ανθεκτικό και κατάλληλο για επεξεργασία γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ως δομικό υλικό.

* * *

ο

είδος δακίου πετρώματος.